AWG یا “American Wire Gauge” یک استاندارد برای اندازه‌گیری اندازه کابل‌های برقی است که در ایالات متحده و سایر کشورهایی که به سیستم اندازه‌گیری AWG پیوسته‌اند، استفاده می‌شود. این استاندارد مشخصات فیزیکی کابل‌ها را شامل قطر، مقاومت و توان حداکثر انتقالی آن‌ها تعیین می‌کند.

AWG به طور معمول در کابل‌هایی که از موادی مانند مس یا آلومینیوم ساخته شده‌اند، استفاده می‌شود. این استاندارد بیشتر در کابل‌هایی که برای انتقال انرژی الکتریکی و اطلاعات استفاده می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته در کابل‌های برق، مواد معمولی که برای هسته فلزی استفاده می‌شوند، مس و آلومینیوم هستند. در کابل‌های داده و شبکه، علاوه بر مس و آلومینیوم، فیبر نوری نیز به کار می‌رود.

ساختار کابل‌ها ممکن است متنوع باشد، از جمله انواعی مانند کابل‌های تلفن، شبکه، برق، صوتی، ویدیویی، داده، USB و غیره. در هر یک از این نوع کابل‌ها، از مواد مختلف برای هسته فلزی و عایق استفاده می‌شود که می‌تواند از جنس‌های مختلفی مانند پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن، PVC و غیره باشد.
AWG در کابل چگونه اندازه گیری می‌شود؟

اندازه‌گیری AWG (American Wire Gauge) در کابل‌ها بر اساس قطر یا عرض موصل استفاده شده در کابل صورت می‌گیرد. این اندازه‌گیری بر اساس یک مقیاس استاندارد انجام می‌شود که از ۰ تا ۳۶۰ به این ترتیب نشان داده می‌شود. عدد کوچکتر نشان دهنده یک کابل با قطر بزرگتر و AWG بزرگتر است، در حالی که عدد بزرگتر نشان دهنده یک کابل با قطر کوچکتر و AWG کوچکتر است.

برای اندازه‌گیری AWG یک کابل، می‌توان از ابزارهایی مانند میکرومتر (Vernier caliper)، میکرومتر دیجیتال یا اندازه‌گیری کنتور استفاده کرد. این ابزارها به کمک یک نوار اندازه‌گیری یا شیار‌های دقیق بر روی دستگاه، قطر موصل کابل را اندازه می‌گیرند. سپس با استفاده از جدول تبدیلی که به همراه استاندارد AWG ارائه می‌شود، می‌توان به راحتی اندازه AWG مورد نظر را تعیین کرد.

به عنوان مثال، اگر قطر موصل کابل ۲ میلیمتر باشد، با استفاده از جدول تبدیلی مربوطه می‌توان به اندازه AWG آن پی برد. این اندازه‌گیری اهمیت بسیاری برای انتخاب مناسب AWG کابل برای نیازهای خاص دارد، زیرا میزان جریان الکتریکی و توانی که کابل می‌تواند انتقال دهد به طور مستقیم به قطر موصل آن و در نتیجه AWG آن وابسته است.