کابل خشک چیست؟

کابل خشک به نوعی کابل برق گفته می‌شود که در ساختار آن هیچ‌گونه ماده رطوبت‌گیری مانند ژل یا روغن به کار نرفته و به جای آن از عایق‌های مقاوم در برابر نفوذ رطوبت استفاده شده است. این نوع کابل برای شرایطی طراحی شده که احتمال وجود رطوبت محیطی وجود دارد؛ ولی کابل در تماس مستقیم با آب نیست. کابل خشک معمولاً از موادی مانند PVC یا XLPE برای عایق استفاده می‌کند که خاصیت ضد آب و مقاوم در برابر تغییرات دما دارند. به همین دلیل این کابل‌ها در بسیاری از پروژه‌ها به دلیل وزن سبک، نصب ساده و دوام بالا مورد توجه قرار می‌گیرند.

ساختار و اجزای کابل خشک

ساختار کابل خشک از اجزای مشخص و دقیقی تشکیل شده که آنها را به صورت زیر بررسی می‌کنیم
هادی (مغزی)

هادی که معمولاً از جنس مس آنیل شده یا آلومینیوم ساخته می‌شود، وظیفه اصلی انتقال جریان الکتریکی را دارد. هادی‌ها می‌توانند تک‌رشته‌ای یا چندرشته‌ای باشند. مس به دلیل رسانایی بالا، بیشتر در کابل‌های حساس و فشارقوی به کار می‌رود.

عایق

روی هادی را لایه‌ای از مواد عایق می‌پوشاند که از تماس جریان برق با محیط جلوگیری می‌کند. در کابل خشک، این عایق‌ها معمولاً از پلی‌اتیلن کراسلینک‌شده (XLPE) یا پلی‌وینیل کلراید (PVC) ساخته می‌شوند. این عایق‌ها مقاومت بالایی در برابر رطوبت، حرارت و فشار دارند.

فیلر (پرکننده)

برای ایجاد سطح یکنواخت و جلوگیری از فشردگی لایه‌ها، بین رشته‌های داخلی کابل، مواد پرکننده مانند نخ‌های پلی‌استری یا مواد پلاستیکی قرار داده می‌شود. این بخش باعث انعطاف‌پذیری بیشتر کابل نیز می‌شود.

شیلد یا محافظ الکترومغناطیسی

در برخی از انواع کابل خشک، به‌خصوص کابل‌های کنترل و سیگنال، لایه‌ای از فویل یا سیم‌های مسی بافته‌شده به عنوان شیلد استفاده می‌شود تا از ورود نویزهای الکترومغناطیسی جلوگیری شود.